Najpopularniejszym produktem pszelim zawsze był i jest dalej miód. Posiada on właściwości lecznicze. Jako pokarm dla pszczół dostarcza im głównie energii, co by nasze przyjaciółki miały siłę zbierać jego kolejne ilości. Jest produkowany z nektaru roślin znoszonego przez pszczoły do ula, w ulu pszczoła zbieraczka przekazuje nektar trzem, czterem pszczołom ulowym, które przez poruszanie skrzydłami odparowują wodę z nektaru do 20 procent. (Większa zawartość wody powodowała by fermentację miodu) Początkowo nektar zawiera około 70 procent wody (a więc jest co odparowywać). Po odparowaniu oraz dodaniu do niego enzymów pszczelich nektar staje się miodem i jest przenoszony do magazynu miodowego (a dalej do słoiczków przez pszczelarza). Rodzina pszczela produkuje rocznie około 100 kilogramów miodu, jednak człowiek może pobrać tylko niewielką nadwyżkę - od 10 do 20 kilogramów. Reszta jest spożywana przez same pszczoły.
Mleczko pszczele służy społeczności pszczelej do karmienia larw oraz jest jedynym pokarmem królowej. Jest ono niezwykle bogate w białko zapewniając królowej długie życie (wg różnych autorów od 4 do nawet 7 lat).
Jad jest kojażony wyłącznie ze złej strony. Na pierwszy żut oka nic w tym dziwnego. Ciężko się cieszyć z tego że właśnie zostało się użądlonym przez pszczołę. Dla pocieszenia napiszę że nas, ludzi trochę popiecze nieco spuchniei i na tym koniec(nie mówię o uczuleniu na jad pszczeli bo to trochę inna bajka). Natomiast jeśli pszczoła wbija żądło w elastyczną skórę człowieka to nie możego go później wyciągnąć. Odlatując traci (poprzez oderwanie się) część odwłoka i w konsekwęci umiera. A więc nie mamy tak najgorzej:) Coraz częściej słychać jednak o jego wykorzystaniu medycznym. Według niektórych specjalistów jest on polecany do leczenia ryumatyzmu. Jednak jego dobroczynne działanie dość często jest poddawane w wątpliwość i jest tematem wielu orzywionych dyskusji naukowych.
Wosk pszczeli jest wytwarzany przez gruczoły woskowe które służą do przetwarzania pokarmu (miodu oraz pyłku) w wosk. Jest on wydzielany przez cztery pary gruczołów umieszczonych na brzusznej części pierścieni odwłoka. Pszczoły budują z niego plastry, które są podstawą ich egzystencji. To właśnie w plastrach lęgną się i przepoczwarczają larwy. W plastrach również magazynowany jest pokarm(pyłek i miód). Ludziom kiedyś służył do wytważania świec. Dziś jednak świece są wytważane głównie z parafiny lub stearyny i ze świecą szukać świecy woskowej :).
Kit pszczeli popularnie nazywamy jest propolisem. Jest pozyskiwany z roślin jako substancje smoliste. Służy do uszczelnienia ula oraz są nim pokryte zażądlone ciała gości próbujących dostać się do ula bez zaproszenia ze strony pszzczół. Ludziom służy on jako substancja przeciwbólowa. Doświadczeni pszczelaże twierdzą że podobno jest on szczególnie dobry na ból zębów i gardła. Szczeże mówiąc nie sprawdzałem... . dowodnione jest jego działanie antyseptyczne. Propolis może być spotykany w dwóch formach: mokrej oraz suchej. W formie suchej jest odbierany od pszczół. Świeży jest lepki. Można z niego formować kólki i przykładać np. do bolącego zęba (na własne ryzyko gdyż możecie być na niego uczuleni). Forma płynna cieszy się zdecydowanie większą popularnością w chandlu. Jest on rozpuszczany w spirytusie i w takiej formie sprzedawany.